Toczeń rumieniowaty krążkowy charakteryzuje się występowaniem plam z przejaśnieniami w środkowej części (rumień krążkowy) – zmiany te zwykle pojawiają się na tułowiu udach lub ramionach. U niektórych pacjentów występuje toczniowe zapalenie tkanki podskórnej. Obserwuje się także objaw Raynaud (zasinienie i blednięcie Jeśli napięcie w pachwinie jest poważne, nawet stawianie małych kroków może wywołać ostry i intensywny ból w okolicy pachwiny. Siniaki w okolicy pachwiny: Oprócz powyższego objawu, który można rozróżnić do łagodnego do bardzo intensywnego bólu, mogą również pojawić się siniaki. Jeśli zauważysz krwiaki w okolicy pachwiny 2022-04-21 11:05. Rumień guzowaty to choroba zapalna skóry i tkanki podskórnej, charakteryzująca się żywoczerwonymi guzami na skórze. Zmiany te ustępują samoistnie i nie postawiają blizn, niemniej jednak ich pojawienie się powinno być powodem do niepokoju. Rumień guzowaty może bowiem wskazywać na wiele chorób, w tym na Złagodzenie takiego podrażnienia zależy od jego źródła, a te określić może tylko dermatolog podczas wizyty lekarskiej. Proponuję udać się do dobrego specjalisty, w międzyczasie może pan spróbować załagodzić ten stan - chłodzić to miejsce kompresami z zimną wodą, unikać gorących kąpieli oraz używać delikatnego kremu z 42 poziom zaufania. Rumień, który jest pierwszym objawem boreliozy (choć nie występuje u wszystkich zakażonych) pojawia się w miejscu ukłucia przez kleszcza lub w jego pobliżu. Początkowo jest to czerwona grudka lub palmka powiększająca się obwodowo. Towarzyszy temu centralne przejaśnienie i tworzenie się rumieniowatej obrączki Skórne objawy cukrzycy - takie jak rumieniec cukrzycowy - wynikają z podwyższonego ciśnienia i wzmożonej przepuszczalności naczyń krwionośnych, prowadzących do ich mikrouszkodzeń. Stan ten fachowo nazywany jest mikroangiopatią. Rumień ma zatem postać rozszerzonych naczynek umiejscowionych płytko pod skórą, tworzących . Rumień wędrujący to zmiana skórna występująca po ukąszeniu kleszcza i pierwszy objaw świadczący o tym, że do organizmu przedostała się borelioza. W wielu przypadkach rumień przechodzi niezauważony, a podstępna choroba może przez lata niszczyć organizm, dlatego warto znać jego objawy. Rumień wędrujący jest objawem wystarczającym do zdiagnozowania i rozpoczęcia leczenia boreliozy. Niestety nie pojawia się on u wszystkich osób dotkniętych tą chorobą. Szacuje się, że 20 do 50% osób, u których rozpoznano boreliozę, nie miało charakterystycznej zmiany skórnej (lub została ona przeoczona). Prowadzi to często do problemów ze zdiagnozowaniem boreliozy. Co to jest i jak wygląda rumień wędrujący? Rumień po kleszczu, inaczej rumień wędrujący lub pełzający, to plama, która pojawia się około 7 dni po ugryzienia przez kleszcza i dostania się do organizmu krętek borelii, czyli bakterii wywołujących boreliozę. Początkowo rumień wygląda jak plama lub grudka czerwonego koloru, średnicy powyżej 5 cm. Ma pierścieniowaty kształt z przejaśnieniem w środku, choć zdarza się, że rumień jest jednolicie zabarwiony. Brzegi rumienia są bardzo wyraźnie odgraniczone i – co ważne – rumień powstaje na poziomie skóry, jest niebolesny i nieswędzący. Rzadko zdarza się, by rumień obrał inny wygląd, nietypowy, dlatego jeśli zostanie się ugryzionym przez kleszcza, należy uważnie oglądać całe ciało, ponieważ coraz częściej u dzieci zdarza się, że np. po 2 tygodniach pojawia się plama w miejscu odległym od ugryzienia. Objawy, które mogą towarzyszyć zmianie skórnej, występujące jednak niezmiernie rzadko, to: Innymi objawami towarzyszącymi rumieniowi są: podwyższona temperatura skóry w miejscu rumienia, swędzenie lub pieczenie, pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, różowe i fioletowe okręgi wokół rumienia, objawy grypopodobne (zmęczenie, gorączka, bóle głowy, mięśni i stawów), powiększone węzły chłonne, rozprzestrzeniająca się w innych miejscach wysypka przypominająca pierwotny rumień. Boreliozę mogą również przenosić trudne do zauważenia nimfy (latające formy przejściowe kleszczy) lub kleszcz może samoistnie odpaść i zostać niezauważony. Dlatego z każdym odczynem skórnym o średnicy większej niż 5 cm warto jak najszybciej udać się do lekarza. Rumień wędrujący - przyczyny powstawania Bezpośrednią przyczyną powstawania rumienia na skórze jest rozszerzenie się naczyń krwionośnych znajdujących się tuż przy jej powierzchni, przez co przybiera ona różowy lub fioletowy kolor. Jest to wywoływane infekcją i stanem zapalnym. W przypadku rumienia wędrującego za stan zapalny odpowiedzialne są bakterie Borrelia burgdorferi. Rumień wędrujący jako pierwszy etap boreliozy – jak się ochronić? Nie ma szczepień ochronnych zapobiegających boreliozie. Natomiast istnieją metody nieswoiste, polegające na szczelnym osłonięciu skóry podczas pobytu na obszarach łąk i lasów, (najczęściej kleszcze znajdują się w wysokich trawach). Ważny jest więc odpowiedni ubiór - koszule z długim rękawem ze ściągaczami przy nadgarstkach, długie spodnie włożone w wysokie buty. Skuteczne okazać się może stosowanie repelentów odstraszających komary. Bardzo ważna jest też dokładna kontrola całej skóry, szczególnie owłosionej skóry głowy, okolic pach, pachwin. Co zrobić po ukłuciu przez kleszcza? Jeśli dojdzie do ukąszenia przez kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć. Obecnie w aptekach jest szeroki wybór różnego rodzaju haczyków, pęset czy lass, pomocnych w usunięciu kleszcza. Teorie odnośnie do ryzyka zakażenia po ukłuciu przez kleszcza są różne. Z całą pewnością im dłuższy czas ekspozycji, tym większe jest ryzyko zakażenia, dlatego kleszcza najlepiej usunąć do 24 godzin. Nie wolno go niczym smarować, natłuszczać, wykręcać, wydrapywać czy polewać alkoholem i innymi substancjami. Należy go usunąć mechanicznie za pomocą wcześniej wspomnianych przyrządów, a następnie zdezynfekować ranę środkiem odkażającym. Po usunięciu kleszcza należy zawsze umyć porządnie ręce mydłem. Po usunięciu kleszcza należy obserwować nie tylko miejsce wkłucia, ale całe ciało pod kątem pojawienia się niepokojącego zaczerwienienia. Rumień wędrujący - leczenie Rumień wędrujący jest objawem zwiastującym groźną odkleszczową chorobę - boreliozę, która nieleczona może doprowadzić do stanów zapalnych w całym organizmie, na przykład w stawach, sercu czy w mózgu, a w ciężkiej postaci neuroboreliozy - nawet do śmierci. Dlatego po rozpoznaniu rumienia wędrującego natychmiast rozpoczyna się leczenie oparte na antybiotykach. Pojawienie się rumienia świadczy o tym, że choroba jeszcze się nie rozprzestrzeniła. Na tym etapie 2-3 tygodniowa antybiotykoterapia powinna okazać się skuteczna i zakończyć się pełnym wyleczeniem. Na początku leczenia boreliozy lekarz wybiera odpowiedni lek w zależności od stanu pacjenta. Najczęściej stosuje się doustne antybiotyki: z grupy penicylin - na przykład popularna amoksycylina, z grupy tetracyklin (doksycylina i minocyklina) - konieczne jest wówczas stosowanie wysokich dawek, aby uzyskać odpowiednie stężenie leku we krwi, z grupy cefalosporyn - na przykład bardzo skutecznie działający na krętki boreliozy cefuroxim, jednak o silniejszych niż większość antybiotyków skutkach ubocznych. Zobacz także: Jak wykryć boreliozę. Czy testy Elisa i Western blot to za mało? Ponieważ nie do końca znana jest oporność krętka boreliozy na poszczególne antybiotyki, często stosuje się je krzyżowo bądź zamiennie. Zobacz filmy: Jak niebezpieczne bywają kleszcze Rumień wędrujący u dzieci i kobiet w ciąży Rumień wędrujący u dzieci jest powodem do obaw. Przyczyną jego powstania jest borelioza tak samo jak w przypadku dorosłych. Natychmiast powinno się rozpocząć antybiotykoterapię. Należy jednak pamiętać, że tetracykliny nie powinny być stosowane u dzieci poniżej 8 roku życia. Kobiety w ciąży, u których pojawił się rumień wędrujący, również powinny natychmiast poddać się antybiotykoterapii. Choć zażywanie antybiotyków w ciąży nigdy nie jest pożądane, następstwa boreliozy i ewentualne ryzyko zarażenia płodu są groźniejsze dla przyszłej matki niż konsekwencje przyjmowania antybiotyków. U kobiet w ciąży stosuje się amoksycylinę oraz ceftriaxon (od II trymestru). Rumień wędrujący - objaw, którego nie wolno lekceważyć Choć sam w sobie rumień wędrujący nie jest groźny, nigdy nie powinno się go lekceważyć. Tylko niezwłocznie udanie się do lekarza i przyjęcie antybiotyków może uchronić przed rozwinięciem się groźnych i trudnych do leczenia postaci boreliozy. Warto o tym pamiętać, gdyż w momencie wystąpienia rumienia leczenie polega na kilkutygodniowej antybiotykoterapii doustnej, podczas gdy już miesiąc czy dwa później konieczne może być o wiele dłuższe leczenie wymagające użycia silniejszych antybiotyków podawanych dożylnie lub w zastrzykach. Zobacz film: Jak usunąć kleszcza?. Źródło: 36,6 Zaczerwienienie (rumień) w pachwinach Utrzymujący się przez kilka tygodni rumień w pachwinach najczęściej pojawia się w przebiegu następujących chorób infekcyjnych: - Łupieżu rumieniowego - Grzybicy pachwin - Wyprzenia drożdżakowego Stany te różnią się między sobą etiologią, morfologią wykwitów i sposobem leczenia. Mają natomiast jedna cechę wspólną - wymagają wizyty u lekarza specjalisty i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Rumienie w pachwinach powstają również w chorobach alergicznych takich jak atopowe zapalenie skóry, wyprysk kontaktowy, niealergicznych chorobach takich jak łuszczyca, łagodna przewlekła pęcherzyca Haileya, oraz wielu innych stanach patologicznych. Ze względu na częstość występowania i infekcyjny charakter zmian w niniejszym opracowaniu skupimy się na przybliżeniu pierwszej grupy chorób - wywoływanych przez drobnoustroje. Łupież rumeniowy / Erythrasma / Jest to choroba spowodowana zakażeniem bakterią Corynebacterium minutissimum. W jej przebiegu w pachwinach powstają dobrze odgraniczone od zdrowej skóry żółto-brunatne plamy o złuszczającej się powierzchni. Zamiany są niebolesne i nie swędzące. Poza pachwinami, wykwity mogą pojawić się w dołkach pachowych i szczelinach między palcami stóp. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, lub założyć hodowlę. Pomocną metodą diagnostyczną jest ocena wykwitów w świetle lampy Wooda, w którym plamy wywołane przez Corynebacterium minutissimum wykazują pomarańczowo-czerwoną fluorescencję. Grzybica pachwin / Tinea inguinalis / Grzybica pachwin jest wywoływana przez grzyba Epidermophyton floccosum. W jej przebiegu powstają dobrze odgraniczone od zdrowej skóry, nieco wyniosłe, czerwonawe, swędzące plamy o nieregularnym kształcie. Na obwodzie plam występują grudki i pęcherzyki. Zakażenie następuje albo przez przeniesienie grzyba z innego współistniejącego ogniska jego występowania np. ze stóp, albo przez zakażenie się droga bezpośredniego, lub pośredniego (bielizna, ręczniki) kontaktu z osobą zakażoną. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, lub założyć hodowlę. Wyprzenia drożdżakowe / Intertrigo candidamycetica / Wyprzenia drożdżakowe są wywoływane przez drożdżaki, które są florą saprofityczną skóry i w warunkach prawidłowej odporności organizmu nie wywołują choroby. Zmiany wyprzeniowe rozwijają się w miejscach przylegania do siebie fałdów skóry. Lokalizacja w głębi fałdów sprzyja rozwojowi drobnoustroju ze względu na: - istnienie w fałdach sprzyjających warunków (podwyższona temperatura i wilgotność); - częste obtarcia i drażnienie (np. pachwin osób otyłych w czasie chodu) naruszające ciągłość bariery naskórkowej. W przebiegu choroby powstają ogniska rumieniowe w obrębie których dochodzi do nadmiernego złuszczania, oraz przesiąkania płynu surowiczego. Na skutek pękania skóry powstają swędzące nadżerki. Zmiany są najbardziej nasilone w głębi fałdów, co różni je od zmian powstających w grzybicy pachwin, w których wykwity grudkowe i pęcherzykowe umiejscawiają się na obwodzie. Wyprzenia drożdżakowe najczęściej lokalizują się w pachwinach, w fałdach pod biustem u otyłych kobiet, w szczelinie międzypośladkowej, w szparach międzypalcowych. Wyprzenia drożdżakowe często rozwijają się u osób chorych na cukrzycę - czasami są pierwszymi objawami mogącymi ją sugerować. W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, ewentualnie zrobić posiew. tabela podsumowująca Łupież rumieniowy Grzybica pachwin Wyprzenia drożdżakowe czynnik etiologiczny Corynebacterium minutissimum Epidermohyton floccosum Candida albicans zabarwienie żółto - brunatne czerwonawe (taki jak dna nadżerki) obecność świądu brak obecny obecny najczęstsza pozapachwinowa lokalizacja pachy, przestrzenie międzypalcowe stóp stopy szpary międzypalcowe rąk i stóp. fałdy skórne np. międzypośladkowe zakaźność niewielka znaczna (bezpośredni kontakt, bielizna, ręczniki) (każdy człowiek ma na skórze drożdżaki więc trudno mówić o zakaźności) Słowa kluczowe rumień pachwin, plamy w pachwinach, zaczerwienienie pachwin, rumień w pachwinach, łupież rumieniowy, grzybica pachwin, wyprzenia drożdżakowe, Corynebacterium minutissimum, intertrigo candidamycetica, tinea inguinalis, erythrasma. Grzybica pachwin (Tinea cruris) to zakażenie grzybicze zajmujące okolice pachwin. Występuje prawie zawsze u mężczyzn i nastoletnich chłopców, bardzo rzadko u kobiet. Jej przebieg ma często charakter nawrotowy. Grzybica pachwin jest spowodowana najczęściej przez dermatofity – organizmy żywiące się keratyną, czyli substancją występującą w ludzkim naskórku. Do organizmów wywołujących grzybicę pachwin należą najczęściej Trichophyton rubrum czy Epidermophyton floccosum. Do zakażenia pachwin dochodzi przez bezpośredni kontakt z patogenami bytującym na ręcznikach, gąbkach i bieliźnie. Dermatofity, czyli organizmy odpowiedzialne za rozwój grzybicy, bardzo lubią wilgoć, pocenie się i podrażnienia mechaniczne skóry. Do infekcji może też dojść na skutek przeniesienia zakażenia z zaatakowanych grzybicą stóp lub narządów płciowych. Do czynników sprzyjających wystąpieniu grzybicy pachwin należą: osłabienie układu odpornościowego, współwystępowanie innych schorzeń skóry, w tym atopowego zapalenia skóry, cukrzyca, otyłość, problemy z nadmierną potliwością, noszenie obcisłych ubrań lub bielizny z materiałów nieprzepuszczających powietrza. Grzybica pachwin - objawy Pierwszym objawem grzybicy pachwin może być czerwona plama o nieregularnym kształcie, zlokalizowana na wewnętrznej powierzchni uda, z zaznaczoną wypukłością w części obwodowej. Wypukłość ta zwykle powiększa się na zewnątrz, pozostawiając przejaśnienie na środku zmienionej chorobowo skóry. Zmianom może towarzyszyć uczucie świądu lub pieczenia. Obwodowo występują grudki lub pęcherzyki. Niekiedy stan zapalny skóry występuje również poza pachwinami, w okolicach podbrzusza, odbytu, pośladków i zewnętrznych narządów płciowych. Zakażona skóra złuszcza się i pęka w obrębie zmian. U mężczyzn, najczęściej niezmieniona chorobowo jest moszna. Jeśli powyższe objawy pojawią się na skórze, należy udać się do lekarza dermatologa, który zleci wykonanie badania mikologicznego na obecność grzybów. Leczenie grzybicy pachwin Małe ogniska grzybicy pachwin można leczyć miejscowo, jednak te większe wymagają już leczenia doustnego. W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się kremy, maści i żele zawierające substancje przeciwgrzybicze - część z nich jest dostępna bez recepty. Terapia miejscowa trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni. W leczeniu miejscowym bardzo dobre rezultaty daje stosowanie cyklopiroksolamiy w kremie, żelu lub w płynie, zaś rozległe i sączące się zmiany leczone są poprzez podawanie doustne przez okres 2 tygodni itrakonazolu, terbinafiny i flukonazolu. Ponieważ grzybica pachwin jest przypadłością często nawracającą, zaleca się aby długość terapii była zgodna ściśle z zaleceniami lekarza. W trakcie leczenia warto nosić luźne bokserki, które zapobiegają otarciom pachwin oraz zapewniają dostęp powietrza. Do czasu wyleczenia grzybicy należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych. Profilaktyka grzybicy pachwin Aby uniknąć grzybicy pachwin, należy przede wszystkim dbać o higienę skóry ciała przez regularne, codzienne korzystanie z prysznica i mycie ciała za pomocą łagodnych mydeł i żeli. Ważny jest odpowiedni dobór bielizny i odzieży. Powinna być z naturalnych, przewiewnych materiałów, najlepiej bawełny. Warto wybierać luźne, niekrępujące ubrania, które zapobiegają nadmiernej potliwości. Codzienna zmiana bielizny to podstawa. Każdorazowo po treningu należy wziąć prysznic i uprać ubrania, w których się ćwiczyło. Z kolei przed treningiem warto korzystać z pudrów i zasypek, by zabezpieczyć odpowiednio skórę pachwin. Aby nie zarazić się grzybicą, nie powinno się używać cudzych ręczników i gąbek, a do sauny i pod prysznic w miejscach publicznych (np. na basenie czy siłowni) należy zawsze chodzić w klapkach. Bibliografia: Leczenie powierzchownych zakażeń grzybiczych – rekomendacje ekspertów Sekcji Mikologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Romuald Maleszka, Zygmunt Adamski , Jacek Szepietowski , Eugeniusz Baran, Przegląd Dermatologiczny 2015, 102, 305–315 Elewski B.: Grzybicze zakażenia skóry, Alfa Medica Press: Bielsko-Biała 2000. ISBN 83-86019-86-1 „Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową” Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski „Leczenie chorób skóry” red. Andrzej Kaszuba „Leczenie chorób skóry i chorób przenoszonych drogą płciową” red. Jacek Szepietowski i Adam Reich “Diagnosis, prevention and treatment of fungal infections” D. Gould, w: Primary Health Care. 22, 6, 32-39. Date of acceptance: January 16 2012 „Klinika zakażeń grzybiczych skóry i jej przydatków w praktyce lekarza rodzinnego – problem ciągle aktualny” D. Trzmiel, A. Lis-Święty, B. Bergler-Czop, w: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2011, Tom 17, Nr 4, 212-217 „Profilaktyka i leczenie grzybic” G. Kądziela-Wypyska, R. Miturska, Bartłomiej Wawrzycki, G. Chodorowska, w: Medycyna Rodzinna 5/2004, s. 201-204 13 czerwca 2019 Ukąszenia, ugryzienia, użądlenia i ukłucia często zdążają się latem: podczas wyjazdów, w ogrodzie a nawet w domu. Znaki po ukąszeniach owadów i pajęczaków to nie tylko problem estetyczny, lecz także często spory ból, swędzenie, pieczenie i opuchlizna. Każde ukąszenie leczy się w inny sposób. Nie wszystko co pomaga na komary, przynosi ulgę po ukąszeniu innych owadów i pająków. Nie wiesz, co cię ugryzło? Oto najbardziej powszechne typy ukąszeń. Kleszcze Kleszcze wyczuwają swoją ofiarę z bardzo dalekich odległości. Po przedostaniu się na skórę szukają miejsca, w którym naskórek jest cienki. Można je znaleźć najczęściej za uszami, pod pachami, pod kolanami lub w okolicy pachwiny. Kleszcze bezboleśnie przebijają skórę nie powodując swędzenia lub podrażnienia. Dlatego właśnie może się zdarzyć, że odkrywasz go po kilku dniach, kiedy jego rozmiary znacznie się zwiększą. Nie wszystkie kleszcze roznoszą patogeny. Jeżeli jednak po kilku tygodniach od ugryzienia zaobserwujesz rumień wędrujący – może być sygnał zakażenia boreliozą. Znak ten będzie miał charakterystyczny wygląd: zaczerwieniony po środku, stopniowo bledniejący, a na obrzeżach ponownie zaczerwieniony. Rumień może być bardzo niewyraźny. Jeżeli zaobserwowałeś na swoim ciele taki rumień lub po ugryzieniu kleszcza masz złe samopoczucie, podwyższoną temperaturę czy nudności, należy zgłosić się do lekarza. Komary Po ugryzieniu komara najczęściej pojawia się ból i swędzący ślad, który najbardziej dokucza podczas snu. Objawy znikają już po kilku dniach. Jeżeli cierpisz na intensywną alergię na komary możesz mieć również inne dolegliwości: duży obrzęk, a także wysypkę alergiczną na całym ciele, stany zapalne skóry, zawroty głowy, nudności oraz gorączkę. Jeżeli występują takie objawy należy natychmiast skonsultować się ze specjalistą. Pluskwy Pluskwy często znajdują się w mieszkaniach w przedmiotach z drewna, papieru i tkanin. Ich obecność można też zaobserwować poprzez ukąszenia na ciele. Nie łatwo jest się ich pozbyć. Po ugryzieniu zostawiają charakterystyczne ślady w linii lub trójkącie, które wywołują uporczywe swędzenie. Aby zminimalizować świąd należy stosować odpowiednie przepisane przez lekarza preparaty. Pająki Pająki domowe w Polsce zazwyczaj nie są jadowite, w odróżnieniu od gatunków tropikalnych. Ugryzienie pająka może mieć różne objawy. Zależy to od rodzaju pająka, który cię ukąsi. Zazwyczaj zostawiają one drobny ślad na skórze: dwa małe punkty położone blisko siebie, które mogą być lekko zaczerwienione. Niektóre pająki mogą nie zostawiać śladu wcale. Jeżeli miejsce wokół ugryzienia staje się gorące a opuchlizna się rozprzestrzenia, należy skorzystać z porady lekarskiej. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Wyprzenie to powierzchowny, ostry, stan zapalny skóry w obrębie fałdów (stykających się i pocierających ze sobą powierzchni skóry). Zmiany chorobowe mogą wystąpić u pacjentów w każdym wieku, dość często pojawiają się u niemowląt oraz osób starszych. Do czynników ryzyka wyprzenia zalicza się cukrzycę i otyłość. Chinnapong / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Wyprzenie - definicja Kiedy pojawia się wyprzenie? Jak objawia się wyprzenie? Rozpoznanie i leczenie wyprzenia Wyprzenie - definicja Wyprzenie jest dolegliwością dermatologiczną, która charakteryzuje się wystąpieniem ostrego stanu zapalnego skóry w okolicy pocierających się o siebie fałdów skórnych. Zmiany chorobowe mogą wystąpić w każdym wieku, jednak dość często pojawiają się one u niemowląt i osób starszych. Lokalizacja wyprzenia to najczęściej pachwiny, okolice pod biustem oraz pod pachami. Są to idealne okolice do rozwoju dolegliwości, ponieważ jest tam ciepło i wilgotno. Wśród czynników ryzyka wymienia się cukrzycę, immunosupresję oraz otyłość. Choroba występuje, gdy w okolicy fałdów dochodzi do maceracji naskórka, zmniejszonego odparowywania potu oraz wyprzenia bakteryjnego i drożdżakowego. Wystąpienia powyższych zmian powinno być niezwłocznie skonsultowane z dermatologiem. Umów się do dermatologa już dziś! Skorzystaj z bezpłatnej porady Kiedy pojawia się wyprzenie? Wyprzenie to stan zapalny skóry, który pojawia się najczęściej w okolicach wilgotnych, ciepłych oraz podatnych na rozwój drobnoustrojów. Nie ma jednej konkretnej przyczyny, ponieważ może występować zarówno na podłożu bakteryjnym jak i grzybiczym. Zmiany chorobowe mogą pojawić się: pod pachami, w szparze między pośladkami, za uszami, w okolicy pachwin, pod biustem, pod napletkiem, w przestrzeni między palcami u stóp. Oprócz tego istnieją czynniki zwiększające ryzyko choroby, między innymi: przyjmowanie przez długi okres czasu antybiotyku, otyłość, cukrzyca, AIDS, przegrzewanie, nadmierna potliwość, brak higieny osobistej u starszych osób, zaniedbywanie pielęgnacji skóry niemowlęcia, chemioterapia, stan po transplantacji narządów, zaburzenia hormonalne, terapia sterydami, stosowanie leków immunosupresyjnych. Jak objawia się wyprzenie? U pacjentów z wyprzeniem pojawiają się poniższe symptomy: łuszczenie skóry, zaczerwienie skóry, uporczywy świąd, wypryski, czerwone i białe plamy, lśniąca skóra, gdy doszło do wyprzenia o podłożu drożdżakowym, maceracja naskórka, nadżerki, strupy, wysięki. Rozpoznanie i leczenie wyprzenia W diagnostyce wyprzenia wykonuje się badanie bakteriologiczne oraz mikologiczne (mikologia zajmuje się badaniem grzybów). Oprócz tego ważne jest różnicowanie choroby z innymi dolegliwościami o podobnych objawach, np.: grzybicą, łuszczycą, chorobąHaileya-Haileya, chorobą Dariera, łojotokowym zapaleniem skóry. W leczeniu choroby ważna jest eliminacja czynników sprzyjających maceracji, zmniejszanie nadmiernej potliwości, miejscowe leczenie przeciwzapalne. Pacjenci powinni zadbać o właściwą pielęgnację skóry oraz higienę osobistą. W przypadku osób, które nadmiernie się pocą dobrze działają preparaty przeciw poceniu. W przebiegu wtórnych zakażeń drożdżakowych wdrażane są preparaty azolowe do stosowania miejscowego (klotrimazol, mikonazol), z kolei w przypadku wtórnych zakażeń bakteryjnych, są to antybiotyki doustne lub miejscowe (mupirocyna). W leczeniu miejscowym stanu zapalnego zalecane są maści z klobetazolem. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Lit.: [1] Hidalgo Dermatological complications of obesity. Am J Clin Dermatol 2002, 3; 497-506. [2] Honig Frieden Kim i wsp.: Streptococcal intertrigo: an underrecognized conditio in children. Pediatrics 2003, 112; 1427-9. Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski: „Leksykon dermatologiczny”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej wyprzenie choroby skóry Kiedy Omikron wyprze Deltę i stanie się dominujący? W ciągu kilku najbliższych miesięcy Omikron może stać się szczepem koronawirusa dominującym w Europie. Wcześniej w tym tygodniu francuski doradca naukowy... Marlena Kostyńska Drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie pochwy i sromu wywołane przez drożdżaki (kandydoza pochwy i sromu) to schorzenie zajmujące pierwsze miejsce pod względem uciążliwości u kobiet. Swędzenie skóry w nocy - co może oznaczać? Świąd uznaje się za jedną z najbardziej dokuczliwych przypadłości, która może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Często odczuwanie tego uporczywego objawu... Hanna Turlewicz-Podbielska Pierwszy sygnał nowotworu widać na skórze. Dermatolog: z taką zmianą prędko do lekarza Bąble, wykwity skórne i krosty mają różne podłoże: bakteryjne, pasożytnicze, wirusowe czy alergiczne. Zmiany na skórze występują w postaci pęcherzy, plam, grudek,... Edyta Brzozowska Liszaj na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na liszaja Liszaj to pojęcia dość szerokie. Pod tym pojęciem skrywają się aż trzy różne schorzenia dermatologiczne lub choroby wewnętrzne, czyli liszaj płaski, rumieniowaty,... Marta Pawlak Dermatolog ostrzega: czerniak może się rozwinąć nawet w tych nieoczekiwanych miejscach Trwa lato, rozpoczęły się wakacje. Dla wielu z nas oznacza to intensywniejszy kontakt ze słońcem. Niestety, wielu z nas zapomina o korzystaniu z kremów z filtrami... Adrian Dąbek Całujesz się z brodaczem? Uważaj na groźną infekcję Rylee Kriete, młoda użytkowniczka TikToka, pokazała skutek całowania się z brodatym mężczyzną. Na wideo, na którym widać pokryty strupami czerwony podbródek i... Sylwia Czerniak Czym jest czyrak? Przyczyny, objawy i leczenie czyraków Czyrak, znany także pod nazwą furunkuł to infekcja bakteryjna mieszków włosowych, które obejmuje również otaczającą tkankę. Zakażony mieszek włosowy może... Adrian Jurewicz Wyciskanie pryszczy - nałóg czy choroba? Przyczyny i konsekwencje wyciskania pryszczy [WYJAŚNIAMY] Wyciskanie pryszczy to czynność, która w szybki sposób pozwala pozbyć się nieestetycznych zmian na skórze. Wiele osób przyznaje się do codziennego wyciskania... Monika Wasilonek Bielactwo - przyczyny, rodzaje, objawy, rokowania. Jak leczyć bielactwo? Bielactwo to choroba skóry, w której na skórze osoby chorej pojawiają się przebarwienia. Dotknięte chorobą obszary skóry zwykle powiększają się z czasem. Stan ten... Adrian Jurewicz

rumień w pachwinie zdjęcia