,,W stepie szerokim" to główny motyw z filmu Pan Wołodyjowski.Inne media Młodzieży Korony:Facebook: https://www.facebook.com/Młodzież-Korony-106314691652282/ W STEPIE SZEROKIM 11 (GC5F04G) was created by EUzebiusz28 on 4/6/2015. It's a Micro size geocache, with difficulty of 1.5, terrain of 2. It's located in Mazowieckie, Poland.Nućcie na znaną melodię lub inną jaka przyjdzie wam do głowy. W stepie szerokim… czyli na Ukrainie widzimy gołym okiem Którego ostrza używać? Bardzo się liczy w praktyce: W stepie szerokim, którego okiemNawet sokolim nie zmierzyszWstań, unieś głowę, wsłuchaj się w słowaPieśni o małym rycerzu2. Choć mały ciałem, rębacz wspan Pozdrawiamy ze siesty przed Tekeli, opuszczamy Borodina, stepy Azji Środkowej i zbieramy siły, by wjechać w góry Dżungurii Kazachskiej. W stepie szsrkim koło Kapszagaj Dolina Ili, skwierczałem, pływałem, znów skwierczałem W stepie szerokim koło Saryozeka Pozostałość bazy z pociskami międzykontynetalnymi, aktualnie stajnia. Dzikie Pola 1 Edycja - W stepie szerokim. [DP] Dzikie Pola 1 ed. - Ogniem i mieczem. Dzikie Pola 1 Edycja - Ogniem i mieczem. Dzikie Pola 2 Edycja - Errata. Machlowski A. - Dzikie Pola; 2 Edycja. Pola Andrus Morderstwo w pensjonacie. Andrus Pola Morderstwo w pensjonacie. Dzikie karty 1 - Antologia. . W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 07:37 AM W stepie szerokim którego okiem nawet sokolim nie zmierzysz stań unieś głowę wsłuchaj się w słowa pieśni o małym rycerzu. Choć mały ciałem rębacz wspaniały wyrósł na pierwsze szermierze i wieki całe będą śpiewały pieśni o małym rycerzu. Ty któryś w boju i ty coś w znoju i ty co liczysz i mierzysz stań unieś głowę wsłuchaj się w słowa pieśni o małym rycerzu. Krótko pisząc byłem wczoraj na Szerokiej Jaworzyńskiej. RE: W stepie SZEROKIM - Zoe - 01-09-2008 08:06 AM Jaka romantika Zastrzel nas jakimś zdjęciem. RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 08:26 AM Romantyzm w otoczeniu górskim jest ważny A oto dowody w sprawie : RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 08:41 AM Idziemy dalej. RE: W stepie SZEROKIM - Zoe - 01-09-2008 08:42 AM A gdzie zdjęcie *rębacza? [* wpisz brakującą literkę ] RE: W stepie SZEROKIM - Zoe - 01-09-2008 08:47 AM Na zdjęciu 3 z 4 postu, to Cichy Staw? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 08:49 AM * robił zdjęcia RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 09:00 AM Zoe napisał(a):Na zdjęciu 3 z 4 postu, to Cichy Staw? Nie. On jest 5 w 3. Tamten "3 z 4" jest po drugiej stronie grani Jaworzyńskiej. To chyba Staw pod Zelenym ( ? ). RE: W stepie SZEROKIM - Zoe - 01-09-2008 09:04 AM Łukasz napisał(a):Nie. On jest 5 w 3. Taka większa kałuża RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 09:07 AM Dokladnie. RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 01-09-2008 10:46 AM Brawo Łukasz Piękny cel wycieczki a pogoda - nie ma się do czego przyczepić RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 10:52 AM Za to Ali był tam drugi raz - drugi raz chmury. Dramaty chodzą po ludziach RE: W stepie SZEROKIM - paaulo - 01-09-2008 12:30 PM Niestety pomimo granatowego nieba, wiele szczytów zasnuły wczoraj dość niskie chmury. Gratuluję. RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 12:32 PM W imieniu szczytów dziękuje RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 01-09-2008 12:45 PM Łukasz, wszystkich szczytów tych na horyzoncie? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 12:49 PM Tych co widzielismy ze szczytu RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 01-09-2008 01:08 PM OK Jak długo zajęła Wam wyprawa? Nie było po drodze "bawiących się" Słowaków? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 01-09-2008 01:42 PM 10 godzin w dwie strony. Z tym, że mieliśmy jedną przygodę ... Opiszę wszystko dziś wieczorem. RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 02-09-2008 06:36 AM Wyruszamy o 8 rano spod poczty w Tatrzańskiej Jaworzynie. Kilka minut idziemy szlakiem do Doliny Jaworowej, potem odbijamy "na lewo". Po pewnym czasie wchodzimy ( przez dróżki, chaszcze, dno potoka i skalki ) do Doliny Szerokiej. Długo idziemy w pełnej ciszy i pustce. Aż do czasu gdy z góry doliny nie zszedł do nas gość z ... wyżłem. Na szczęście nie był to filanc tylko ( chyba ) fotograf lub biolog. Idziemy dalej. Mijamy Cichy Staw leżący pod Horwackim Wierchem ( jest to jedyny w Tatrach stały staw krasowy ). Następnie wkraczamy na Niżną Szeroką Przełęcz ( widziałem też nazwę Przełęcz pod Zamkiem ). Miejsce ze wspaniałym widokiem na Wysokie Tatry - polskie i słowackie. Niestety - chmury. Po chwili odbijamy w lewo - w stronę szczytu Szerokiej Jaworzyńskiej - 2210 metrów. Na szczycie znów rozczarowanie. Nad Bielskimi chmury, nad Wysokimi chmury. Tylko u stóp widać Zielony Staw Jaworowy. Nieskutecznie czekając na widoki siedzimy na szczycie pół godziny. Następnie udajemy się na piękny "szlak" granią. Przez Świstową Górę i Murowany Koszar. Pojawiają się widoki na Bielskie. I następuje czas na zejście w lewo - przez kosodrzewinę i wysokie trawy. Potem wchodzimy w las. Gdzie gubimy drogę i pakujemy się w wiatrołom. Najgorsze półtorej godziny trasy. Po prostu makabra. W końcu znajdujemy drogę prowadzącą nas do zielonego szlaku. I na tym koniec atrakcji i wycieczki. Pozdrawiam. RE: W stepie SZEROKIM - margit - 03-09-2008 01:09 PM ale spryciarz z Ciebie Najpierw foty (kapitalne zresztą ) a na samym końcu opis. Co ja się ogłowiłam gdzie to w takie haszcze zawlekło RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 03-09-2008 01:13 PM Opis na koncu bo sam nie wiedziałem niektórych nazw A co do wiatrołomu to nikomu nie życzę takiej "przyjemności". raz np czołganie się bez plecaka pod stertą drzew, innym razem spacerek po zwalonym pniu nad sterczącymi gałęziami. Nie mówiąc o przyjemnosciach pokroju pękającego podłoża i nagłego znalezienia się pół metra niżej. Ale były też plusy - znalazłem krzewy moich ulubionych czerwonych porzeczek. Pożarłem prawie wszystko. RE: W stepie SZEROKIM - Pablo - 03-09-2008 01:28 PM Łukasz napisał(a):... Ale były też plusy - znalazłem krzewy moich ulubionych czerwonych porzeczek. Pożarłem prawie wszystko. Nie zazdroszczę takiej przeprawy... aaaa zdawało mi się że porzeczki to tylko w ogródku rosną a tu no proszę, ja konsumuje przeważnie maliny, jeżyny i jagody w lesie. RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 03-09-2008 01:32 PM Zszokowaly mnie te porzeczki, zwłasza, że dość wysoko były. za chwilę dam dokument zdjęciowy ( pewno wiatr ziarna przygnał ). RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 03-09-2008 01:40 PM Oto i pożeracz porzeczek: RE: W stepie SZEROKIM - margit - 03-09-2008 01:43 PM to są porzeczki ? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 03-09-2008 01:44 PM Czerwone. RE: W stepie SZEROKIM - - 03-09-2008 03:42 PM Ciekawa trasa i foty. (Wysoka w chmurze--2 zdjęcie z 4 postu-rewelka). RE: W stepie SZEROKIM - margit - 03-09-2008 03:48 PM wyrośnięte takie Lubie czerwone porzeczki RE: W stepie SZEROKIM - marekm - 03-09-2008 05:55 PM Łukasz napisał(a):Czerwone. normalnie jak wiśnie RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 03-09-2008 08:25 PM Wiśni nie było. Trzeba zasadzić plantację. RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 05-09-2008 11:11 AM Łukasz, dlaczego Horwacki a nie Chorwacki? Wiatrołomu ani kosówki nie zazdroszczę Z wiatrołomem miałam przyjemność tylko w zimie... To dopiero jest hardcore do pokonania Kiedy zrodził się pomysł na Szeroką Jaworzyńską? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 05-09-2008 11:13 AM KasiaA napisał(a):Łukasz, dlaczego Horwacki a nie Chorwacki? Ano nazwisko Kiedy zrodził się pomysł na Szeroką Jaworzyńską? Dal Aliego to była powtórka. Pierwszy raz byli 7 czerwca. RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 05-09-2008 11:24 AM Ano Ali ma powtórkę? Nie zdał? RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 05-09-2008 11:28 AM KasiaA napisał(a):Ali ma powtórkę? Nie zdał? Cóż robić - pogoda może najlepszych "czeladników" i "mistrzów" cofnąć RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 05-09-2008 11:31 AM Pogoda jest jak Kobieta RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 05-09-2008 11:36 AM O k**** :|:|:|:| Przestaję w góry chodzić :(:(:( RE: W stepie SZEROKIM - KasiaA - 05-09-2008 11:43 AM Łukasz napisał(a): Nie rozumie dlaczego... Przecież gdy idziesz w góry to zawsze czekasz na tę najładniejszą i najlepszą "pogodę" Czasami bywa zmienna i może jej się coś "odwidzieć" i zmieni Twoje plany Tak tez bywa, ot, Samo Życie RE: W stepie SZEROKIM - - 05-09-2008 11:52 AM KasiaA napisał(a):Pogoda jest jak Kobieta Kasiu.... Mam nadzieję -że jesteś w uczuciach RE: W stepie SZEROKIM - B-B - 06-09-2008 08:26 PM Nie wiem kim jesteś Łukaszu ale jak tak można k... łamać przepisy i niszczyć trepami ostatki pięknej przyrody !!! RE: W stepie SZEROKIM - - 06-09-2008 08:43 PM B-B napisał(a):Nie wiem kim jesteś Łukaszu ale jak tak można k... łamać przepisy i niszczyć trepami ostatki pięknej przyrody !!! Może zasuwał boso !? RE: W stepie SZEROKIM - B-B - 06-09-2008 08:49 PM To tylko może Go ratować, może pokutuję ! RE: W stepie SZEROKIM - - 06-09-2008 08:53 PM B-B napisał(a):To tylko może Go ratować, może pokutuję ! To niech wejdzie w pokrzywy przy trasie-inaczej nie uwierzę ! RE: W stepie SZEROKIM - Łukasz - 08-09-2008 06:31 AM B-B napisał(a):Nie wiem kim jesteś Łukaszu ale jak tak można k... łamać przepisy i niszczyć trepami ostatki pięknej przyrody !!! Nie wiem kim jesteś B - B ale Twa uwaga jest nie na miejscu. Tam można skakać z kamienia na kamień. A czy Ty B - B jesteś bez grzechu, że pierwszy we mnie rzucasz kamieniem ? „Rola księdza jest taka, aby głosić prawdę i za prawdę cierpieć, jeżeli trzeba, nawet za prawdę oddać życie”. Słowa te Bł. Ks. Jerzego, choć nie padły w środowy wieczór z kazalnicy oporowskiego kościoła, to jednak napełniły jego wnętrze i, sięgnąwszy sklepienia, rozlały się po „stepie szerokim, którego okiem, nawet sokolim nie zmierzysz”. Czym jest człowiek bez Boga w sercu, bez cnót będących sensem życia, bez miłości zawartej w słowie „Ojczyna”? Jest na pewno człowiekiem, który nigdy nie postawi sobie tego pytania. Jest też miałkim bytem zatapiającym swe myśli w plugawych testach układających się w plugawe szpalty plugawego dziennika. Wczoraj na ostatniej mszy celebrowanej przez Ks. Jacka we Wrocławiu doświadczaliśmy wielkiej niegodziwości. Czuliśmy się jak ograbiani ze skarbu, którego istoty nie rozumieliśmy, póki nie został nam odebrany. Wczoraj w murach kościoła św. Anny nie było ONR-owca, który by nie czuł jak pęka mu serce. Nasz przyjaciel, nasze światło, nasz obrońca został zmuszony do opuszczenia Wrocławia i, choć wstyd to przyznać, nie zrobiliśmy NIC by temu zapobiec. Ks. Jacek, za każdym razem stając w prawdzie, mierzył się z siłą mogącą zniszczyć jego przyszłość, odebrać możliwość sprawiania posługi, do której został powołany przez Pana Boga. A jednak stawał, bez kompromisu, a tarczą i mieczem był mu ideał polskiego rycerza: Bóg, Honor, Ojczyna! A My, my wszyscy mu bliscy, my, których powołaniem i dziedzictwem, którego nie sposób się wyprzeć, jest przede wszystkim i ponad wszystko stać na straży wiary katolickiej, Kościoła i naszych wielkich pasterzy, bez których będziemy karleć w cieniu narracji szmalcowników, my przegraliśmy, i nie ma tu miejsca na usprawiedliwienia. My ONR-owcy idziemy na wojnę ze złem toczącym naszą Ojczyznę, a Ty Polaku otrząśnij się z tego gombrowiczowskiego amoku i odpowiedz na zawołanie: „Larum grają! wojna! nieprzyjaciel w granicach! a ty się nie zrywasz? szabli nie chwytasz? na koń nie siadasz? Co się stało z tobą, żołnierzu?” Zegarek dzwoni o rano. Patrzę - Igor jeszcze regularnie oddycha, więc chwytam szybko to brzęczydło i chowam pod kołdrę. Uf... nie słyszał. Pośpimy jeszcze, wyjedziemy później i tam gdzie zajedziemy tam będziemy. Ale mijają 2 minuty i Igor mówi: Lusi, trzeba wstawać. A ja na to: już? Dzwoniło? - cholerka mój podstęp się nie udał. O jesteśmy na rowerach. Widać, że zbierają się chmury burzowe. Jedzie się dobrze, jest prawie płasko. Zmienia się pejzaż - wjeżdżamy już w Krym stepowy. Spokojniej na drodze ale też sklepiki są rzadkością. Mijamy wioski, w których stoi kiosk z wodą i trzeba po nią przyjechać z baniaczkiem lub kankami. Zapach traw i ziół zmienił się w zapach krów ;-) Zatrzymujemy się po 35 km u jedynej spotkanej babci sprzedającej czereśnie. Kupujemy cały kilogram. Kuszą mnie również brzoskwinie. Kupuję 4 sztuki. Sok cieknie po rękach. A smak? Po prostu brzoskwiniowy! Nigdy nie jadłam tak pysznych brzoskwiń! Babcia pyta skąd jesteśmy. Mówi, że na Ukrainie żyje się ciężko: wszystko drogie a renta niziutka. Dorabia sobie sprzedając owoce swojej pracy ale mówi, że też ciężko bo od kilku lat zima jest lekka a w marcu kiedy wszystko ma pąki przychodzą mrozy. I dlatego plony już nie takie jak kiedyś. Po 20 minutach żegnamy babcię i jedziemy dalej. Stepy jak okiem sięgnąć. Mamy nawet swoją piosenkę: "w stepie szerokim, którego okiem nawet sokolim nie zmierzysz, wstań unieś głowę, popatrz na drogę, jadą dwa wielasipiedy..." Mamy dzisiaj przed sobą jeszcze ponad 50 km do przejechania. Igor wpada na pomysł by zrobić odpoczynek i dosuszyć pranie. Wyciągamy kurtki, spodnie, koszulki, rozkładamy na trawie i częściowo wieszamy na drzewach. Suszymy się niecałą godzinę. Jeszcze trzeba dętkę wymienić w przednim kole roweru Igora - dziwnie pękła jakby ktoś ją przeciął. Wieje wiatr - super bo przegnał burzowe chmury. Za chwilę cieszy nas to już mniej bo droga skręca i wiatr wieje nam prosto w twarze. Zaczyna się zła jazda - z górki nie da się jechać szybciej niż 30 km/h i to w pozycji całkowicie złożonej. Po płaskim max 15 km/h. I jeszcze to słońce cały czas pionowo nad nami. O godzinie wykończeni zjeżdżamy do miasta Saki. Jest to niewielkie miasteczko położone nad jeziorem Sakskim. Słynie ono z leczniczych błot, źródeł mineralnych i łagodnego klimatu. Już w czerwcu widać wielu kuracjuszy - wielu na wózkach lub z protezami. I Saki i Eupatoria jak żadne inne ukraińskie miasta są przystosowane dla osób na wózkach. Z j. Sakskiego masowo wydobywa się błoto a i tak go nie ubywa. Średnia głębokość wody w jeziorze to 1m, pod nią znajduje się ok. 3m warstwa błota, a pod nią jeszcze 1,5m warstwa soli. Wydobywaną sól już w XVII w. Tatarzy sprzedawali kupcom. W roku 1827 powstał tu pierwszy w carskiej Rosji zakład balneologiczny. Na ul. Kuriortnajej jemy pierwszy, porządny posiłek dzisiaj - Igor baraninę duszoną z warzywami i frytki, ja strogonowa i ziemniaki opiekane z czosnkiem. Oba dania są bardzo dobre i w końcu w normalnych cenach! Po godzinie Igor podejmuje decyzję, że jedziemy dalej. Nie jestem zadowolona, bo siły mam na wyczerpaniu. Ale to tylko 20 km - mówi Igor. Fakt, tylko że jest to bardzo ruchliwa droga, cały czas w ostrym słońcu i ciągle pod wiatr. Igor już od kilku kilometrów siedzi mi na kole. Nie chcę odwrotnie bo muszę się skupiać i uważać, a tak jadę swoim tempem i jest dobrze. Ale szczerze powiem, że jadę tylko siłą woli. Średnia z 19 km/h spada mi na ostatnich kilometrach do 14 km/h. Jedziemy mierzeją oddzielająca morze i jezioro - mnóstwo plażowiczów i samochodów.

w stepie szerokim którego okiem