W wieku ok. 14 lat zaczęłam golić tylko co wystaje po za majtki. Resztę zaczęłam golić w wieku 16 lat o ile dobrze pamiętam. Do tych "boków" często używam plastrów z woskiem bo dłuższy jest efekt. Resztę traktuję maszynką jednorazową. Wszystko zależy od Ciebie. Jak ogolisz wtedy łatwiej o infekcję. Jak myślisz, czy można mieć chłopaka w wieku 12- 15 lat??? 2009-04-21 20:57:19; Czy można się całować w wieku 13 lat? 2010-01-06 19:23:25; Czy można całować się w wieku 11 lat? 2011-04-13 16:53:26; Czy można się całować z chlopakiem w wieku 14 lat? 2009-08-04 17:44:38; Czy w wieku 12-13 lat można się całować? 2011-03-22 18: Zobacz 18 odpowiedzi na pytanie: Czy w wieku prawie 12 lat można mieć chłopaka? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta Jaka jest dla ciebie odpowiednia dlugosc penisa 2014-03-27 14:09:49; Czy chlopak w wieku 16 lat powinien miec ogolone nogi i pachy 2015-09-01 11:56:02; JAKA POWINNA BYC DLUGOSC PENISA W WIEKU 17 LAT? 2011-10-02 16:07:04; Ile lat powinien miec mój chlopak.? 2012-01-14 19:55:57; Jaka długość powinien miec muj członek w wieku 12 lub 13 lat Czy można mieć chłopaka w wieku 11 / 12 lat? 2010-01-22 19:40:57; Czy w wieku 11-12 lat mogę dostac raka skóry? 2011-06-06 20:20:49; Można się zakochać w wieku 10, 11 lub 12 lat? 2012-01-09 15:36:04; Czy wieku 11 / 12 lat można mieć chłopaka ? 2010-05-26 18:39:08; Czy w wieku 11 / 12 lat można nosić soczewki kontaktowe? 2010-09-23 Ale nie jestem pewna. Na pewno powinnaś mierzyć sobie ciśnienie czy masz w normie. A zawał można mieć. Kolega mojej koleżanki z liceum w wieku 18 lat miał. Ale głowa do góry. Monitoruj ciśnienie i staraj się nie denerwować zbytnio. Zobacz 6 odpowiedzi na pytanie: Czy w wieku 14 lat mogę miec zawał? . Według Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego chłopak i dziewczyna muszą być pełnoletni, by zawrzeć związek małżeński. W wyjątkowych okolicznościach dopuszcza jednak obniżenie wieku, w jakim można wziąć ślub, na przykład gdy dziewczyna jest w ciąży. Według Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego chłopak i dziewczyna muszą być pełnoletni, by zawrzeć związek małżeński. W wyjątkowych okolicznościach dopuszcza jednak obniżenie wieku, w jakim można wziąć ślub, na przykład gdy dziewczyna jest w ciąży. Decyzja o ślubie nie powinna być podjęta pod wpływem impulsu – wiąże się z nią duża odpowiedzialność, stąd zawarcie małżeństwa jest możliwe dopiero przez dojrzałe osoby. Kasia gotuje z tartinki jajeczne W jakim wieku można wziąć ślub cywilny? Według kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wiek, w jakim można wziąć ślub to minimum 18 lat. Zdarzają się jednak wyjątkowe okoliczności, w których wiek ten może zostać obniżony u kobiet do 16. roku życia. Mężczyzna jednak niezależnie od okoliczności musi być pełnoletni. Kiedy można wziąć ślub przed osiągnięciem pełnoletności? Decydujące jest dobro założonej rodziny i inne ważne powody, ale kodeks nie dookreśla, w jakich konkretnie sytuacjach do tego dopuszcza. W praktyce za takie okoliczności uznaje się: zajście w ciążę i troskę o dobro dziecka, długotrwałe pożycie z partnerem, które wiąże się z dużym prawdopodobieństwem zajścia w ciążę, trudną sytuację rodzinną dziewczyny przy jednoczesnej silnej więzi emocjonalnej z narzeczonym, niebezpieczeństwo śmierci chłopaka lub dziewczyny. Szesnastolatka, która chce wziąć ślub, musi wystąpić z wnioskiem do sądu opiekuńczego i odpowiednio go uzasadnić. Nie potrzebuje na to zgody rodziców ani opiekunów prawnych, choć muszą być oni odgórnie uczestnikami postępowania – sąd może wziąć pod uwagę ich opinię. Oprócz zdania rodziców, sąd zapoznaje się z sytuacją pary, zlecając wywiad środowiskowy i przesłuchanie świadków. Pozwala to na określenie, w jakim stopniu para jest dojrzała do zawarcia małżeństwa. W jakim wieku można wziąć ślub kościelny? W Polsce na mocy umowy ze Stolicą Apostolską można od razu wziąć tak zwany ślub konkordatowy, czyli połączenie ślubu kościelnego z cywilnym. W takiej sytuacji również wymagana jest pełnoletność narzeczonych, ponieważ Kościół katolicki dostosowuje się do prawa, jakie obowiązuje w państwie. Sam ślub kościelny teoretycznie może być zawarty przez jeszcze młodsze osoby. Kodeks prawa kanonicznego dopuszcza zawarcie związku już przez czternastolatki i szesnastolatków, jeśli wyrażą na to zgodę rodzice oraz biskup. Nie będzie on miał jednak mocy prawnej bez ślubu cywilnego. Czym jest dojrzałość małżeńska? Podczas udzielania zgody na ślub osoby niepełnoletniej, bierze się pod uwagę również dojrzałość pary do tego, by założyć rodzinę. Psycholodzy, którzy zajmują się psychologią rodziny, zwracają uwagę, iż na dojrzałość małżeńską składa się aż pięć różnych czynników: dojrzałość prawna – jest rozumiana jako pełnoletniość, a więc w świetle prawa każdy po ukończeniu 18. roku życia jest już dojrzały, dojrzałość fizyczna – pojmowana jako gotowość organizmu do tego, by podołać zadaniom, związanym z byciem w związku małżeńskim, dojrzałość seksualna – czyli gotowość do współżycia i posiadania dzieci, dojrzałość społeczna – nazywana też ekonomiczną, polegająca na zdolności do podjęcia pracy i uniezależnienia finansowego od rodziny, dojrzałość psychiczna – rozumiana jako możliwość realistycznej oceny siebie, swoich działań i okoliczności. W idealnej sytuacji pełna gotowość do małżeństwa jest osiągana dopiero wtedy, gdy obie osoby osiągną dojrzałość we wszystkich tych sferach. Pozwala to na podjęcie racjonalnej i przemyślanej decyzji. Rzeczywistość jest jednak różna, ponieważ różne rodzaje dojrzałości osiąga się w różnym wieku. W sytuacji, gdy jedynym argumentem za zawarciem małżeństwa jest tylko dojrzałość seksualna i ciąża, sąd słusznie może uznać, że ślub nie będzie dla pary rozwiązaniem. Każdy przypadek jest jednak rozpatrywany indywidualnie. Czy wiesz, jakie są wymagane formalności w kancelarii parafialnej i Urzędzie Stanu Cywilnego przed ślubem? Zobacz, dokumenty niezbędne do ślubu kościelnego. Oczepiny to jeden z najważniejszych obrzędów weselnych. Dowiedz się, czym rzucać na oczepinach. Czy wiesz, że istnieje możliwość wygłoszenia własnej przysięgi małżeńskiej? Zobacz, jak wymyślić tekst własnej przysięgi małżeńskiej. Rozmiar penisa jest ważnym parametrem, który decyduje o jakości rozwoju seksualnego mężczyzny. Kwestia ta jest dokładnie rozważana z medycznego punktu widzenia: regularne pomiary penisa w okresie dojrzewania ujawniają zaburzenia procesów zachodzących w organizmie. Nie można zaniedbać dostępnych i niezbędnych metod diagnostycznych, które zaoszczędzą nerwy i czas w okresie dojrzewania. Cechy układu rozrodczego Narządy tworzące męski układ rozrodczy są zewnętrzne i wewnętrzne. Stabilna i dobrze skoordynowana praca narządów płciowych jest kluczem do zdrowego życia seksualnego i możliwości naturalnej prokreacji. Męski układ rozrodczy posiada szereg cech, które przede wszystkim pozwalają odróżnić go od kobiecego ciała. Takie szczegóły są zwykle nazywane cechami płciowymi. Rola męskich narządów płciowych: Powstawanie i ruch komórek rozrodczych. Wytwarzanie wymaganej ilości hormonów płciowych niezbędnych do wysokiej jakości pracy organizmu. Przeniesienie nasienia do kobiecego ciała, co pozwoli w przyszłości na zapłodnienie komórki jajowej. Budowa anatomiczna męskich narządów płciowych jest ściśle związana z układem moczowym, ale nie można ich rozpatrywać jako całości. Na ławce szkolnej zaczyna się uczyć wiedzy o rozwoju i dojrzewaniu u mężczyzn. Jednak proces nie jest tak prosty, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Dojrzewanie męskie zależy od prawidłowego rozwoju układu rozrodczego, proces ten trwa dłużej niż np. dojrzewanie kobiet. Ważne jest, aby w porę zwracać uwagę na znaki wskazujące na prawidłowe funkcjonowanie organizmu: wzrost prącia; obecność erekcji, emisji, wytrysku. Jeśli to możliwe, ważne jest zbadanie spermatogenezy nastolatka, aby upewnić się, że plemniki rozwijają się prawidłowo. Struktura aparatu rozrodczego dla każdego mężczyzny jest taka sama, ma swoje własne funkcje i zadania, które są nieodłączne w naturze. Główne różnice dotyczą wielkości zewnętrznych narządów płciowych (penisa i moszny). Penis jest uważany za główny narząd układu rozrodczego, który pełni szereg ważnych funkcji: Proces oddawania moczu odbywa się wyłącznie przez prącie. Proces erekcji, który pozwala prowadzić pełne i wysokiej jakości życie intymne. Proces wytrysku, który następuje w końcowej fazie stosunku płciowego, który powoduje uwolnienie nasienia i zapłodnienie kobiety. Budowa penisa ma wiele cech. Ciała jamiste w swojej strukturze i wysokiej jakości przepływ krwi pozwalają mu znacznie zwiększyć swój rozmiar w momencie podniecenia seksualnego, po czym nabiera pierwotnych rozmiarów. Wszystkie te działania są z natury nierozerwalnie związane z męskim ciałem, ale muszą być kontrolowane przez mężczyznę. Naruszenia wskazują na awarie w ciele i wymagają dokładnego zbadania. Wartość diagnostyczna rozmiaru penisa Rozmiar penisa to temat, który niepokoi wielu przedstawicieli silnej połowy ludzkości, zwłaszcza w okresie dojrzewania i wzrostu. To pytanie jest nie tylko głównym dla samooceny mężczyzn, ale także ważnym czynnikiem o znaczeniu medycznym. Penis zaczyna się rozwijać w macicy, po czym rośnie aż do okresu dojrzewania. W późniejszym życiu wielkość zewnętrznych narządów płciowych mężczyzny pozostaje niezmieniona. Parametry penisa w stosunku do wieku mężczyzny wskazują na poziom rozwoju neurohormonalnego. We współczesnej medycynie dostrzega się znaczenie parametrów penisa, seksuolodzy są w stanie wykryć naruszenia w procesie dojrzewania męskiego na podstawie rozmiaru penisa. Parametry diagnostyczne, którymi kierują się specjaliści, są stałe. Dzięki tym danym można na wczesnym etapie zidentyfikować odchylenia w rozwoju nastolatka. Lekarze identyfikują szereg czynników, które wpływają na rozwój zewnętrznego narządu płciowego: Naruszenie procesów metabolicznych w ciele. Niewłaściwe odżywianie, brak minerałów i witamin prowadzi do zaburzeń rozwojowych. Obecność urazu mechanicznego zewnętrznych narządów płciowych w dzieciństwie. Wczesne uzależnienie od złych nawyków. Ważnym warunkiem prawidłowego funkcjonowania układu rozrodczego jest wystarczająca produkcja testosteronu. Te czynniki nie są werdyktem dla mężczyzny w dorosłym życiu seksualnym. Konieczne jest wyeliminowanie odchyleń lub konsekwencji traumy przed osiągnięciem dorosłości (warunkowy okres dojrzewania). Zaburzenia rozwojowe można wykryć kontrolując wzrost i kształt prącia nastolatka, co w medycynie uznawane jest za niezbędny środek diagnostyczny. Udowodniono, że zbyt mały penis jest oznaką rozwoju hipogonadyzmu, który prowadzi do wzrostu gruczołów sutkowych u mężczyzny. Takie zaburzenie hormonalne wymaga właściwej regulacji i leczenia. Rozmiar penisa u chłopców i nastolatków Określenie głównych wskaźników prącia jest niezbędne do prawidłowej diagnozy rozwoju dziecka chłopca. Długość i średnica w spoczynku i zmianie pobudzenia. Dla każdego nastolatka rozmiar penisa jest ważnym tematem, często pojawia się obsesja na ten temat. Lekarze zapewniają, że rozmiar penisa nie wpływa na zdolność naturalnej reprodukcji i satysfakcję seksualną partnera. Rozwój penisa przebiega w kilku etapach, którym przypisuje się odpowiednie średnie parametry wzrostu. Wymiary penisa: średni rozmiar to około 5-10 cm w stanie spokojnym i 13-15 w stanie wzbudzonym; duży penis charakteryzuje się rozmiarem 17 cm w stanie podniecenia; gigantyczny rozmiar - około 25 cm w podnieceniu; mały penis w stanie spoczynku ma rozmiar 4 cm, w stanie wzwodu nie większy niż 7 cm. Podane parametry są orientacyjne, każda osoba jest indywidualna i może mieć cechy w fazie rozwoju. Zdarzają się przypadki zarówno bardziej imponujących rozmiarów aparatu rozrodczego, jak i mniej imponujących. Chłopcy i nastolatki muszą wiedzieć, że rozmiar penisa zależy nie tylko od stylu życia, ale także od dziedziczności, która odgrywa ważną rolę w procesie dojrzewania. Drżący temat staje się prawdziwą tragedią dla nastolatka, jeśli nie wyjaśnisz na czas, dlaczego pewne procesy zachodzą w rosnącym ciele. Kiedy rozmiar penisa zaczyna się zmieniać Z medycznego punktu widzenia dojrzewanie dzieli się na kilka etapów, przez które przechodzi każdy chłopiec i nastolatek. Ważne jest, aby zrozumieć, że okresy zależą od wieku, w którym pojawiły się pierwsze oznaki procesu. Średnio drugorzędowe cechy płciowe pojawiają się u chłopców w wieku od 9 do 14 lat, proces ten jest indywidualny. Ważne jest, aby rodzice wyjaśnili dziecku, że jego różnice w stosunku do otoczenia nie są czymś wstydliwym. Znaki wskazujące na początek dorastania męskiego ciała: Przyspieszenie i wzmocnienie wzrostu włosów. Proces zlokalizowany jest w okolicy łonowej i pod pachami. Problemy zaczynają się od skóry twarzy, pleców, które charakteryzują się pojawieniem się przejściowych zmian trądzikowych i trądzikowych. Wahania nastroju, często bez powodu. Pojawia się zwiększona nerwowość nastolatka lub apatia wobec tego, co dzieje się wokół. W tym okresie rozmiar penisa zaczyna się zmieniać. Lekarze uważają, że w ciągu roku penis zmienia się o 1, 5-2 cm, dlatego często w wieku 13-14 lat nastolatek ma rozmiary dojrzałego płciowo mężczyzny. Ważne jest, aby zrozumieć, że styl życia ma duży wpływ na rozwój układu rozrodczego i wielkość narządu rodnego. Nie zdziw się małym rozmiarem penisa, jeśli chłopiec lub nastolatek od najmłodszych lat nadużywa alkoholu i pali. Okres dojrzewania dzieli się umownie na następujące etapy: w pierwszym etapie rozmiar i kształt prącia nie podlegają zauważalnym zmianom, początek dojrzewania może nastąpić pośrednio; w drugim etapie pojawiają się zmiany w okolicy moszny, kolor skóry zmienia się na czerwonawą, rozmiar nieznacznie się zwiększa; w trzecim etapie obserwuje się aktywny wzrost prącia, zmienia się długość i średnica narządu, moszna nadal się powiększa; w czwartym etapie wzrost prącia trwa, aktywne przemiany wpływają na głowę, skóra moszny staje się ciemniejsza; w piątym (końcowym) etapie wielkość zewnętrznych narządów płciowych odpowiada wielkości dorosłego mężczyzny. Przedziału wiekowego, w którym penis zaczyna się zmieniać, nie można nazwać ścisłym. Jednak lekarze zwracają uwagę, że początek dojrzewania przed 9 rokiem życia nie może być uważany za normę. Taka manifestacja wymaga badania lekarskiego, a także braku oznak restrukturyzacji w wieku powyżej 14 lat. Ważna jest nie tylko długość penisa, ale także jego pełność i kształt. Równomierny wzrost prącia wskazuje na prawidłowy rozwój organizmu, takie parametry najlepiej kontrolować z pomocą lekarza. Eksperci uważają, że rodzice powinni nawiązać z nastolatkiem relacje oparte na zaufaniu, ale nie skupiać się zbytnio na wielkości penisa. Wszystkie pytania muszą być podnoszone i omawiane w kręgu rodzinnym, nie czyniąc z nich kultu. W takich okolicznościach chłopiec rozumie, że wielkość genitaliów jest indywidualna, pewne odchylenia są również uważane za normę, a problemy zdrowotne rozpoznaje tylko lekarz. Prawidłowe dojrzewanie płciowe jest dla mężczyzny ważną kwestią, której nie można ignorować. Długość i średnica penisa umożliwiają określenie odchyleń w tle hormonalnym w czasie, aby pozbyć się ich w odpowiednim czasie. Biorąc pod uwagę średnie wskaźniki medyczne, za pomocą których zwyczajowo mierzy się rozwój męskiego narządu płciowego, nieuchronnie pojawia się pytanie, jaki jest rozmiar penisa w wieku 14 lat? W praktyce medycznej szeroko stosowane są specjalne tabele, które wskazują parametry narządu w stanie spokojnym i podekscytowanym. Badania pokazują, że w wieku 14 lat nastolatek ma w pełni ukształtowany rozmiar penisa, który zmieni się nieznacznie lub pozostanie niezmieniony w przyszłości. Uważa się, że średnia długość penisa w tym wieku to: 5 cm w spoczynku; do 15 cm w stanie wzbudzonym. Należy zauważyć, że okres ten jest najbardziej aktywny pod względem zmian w wyglądzie męskich narządów płciowych. Ważną rolę w rozwoju seksualnym nastolatka odgrywa jego otoczenie, częstotliwość poruszania tematu pożądania seksualnego. Badania wykazały, że aktywny rozwój fizyczny dziecka przyczynia się do prawidłowego i terminowego dojrzewania. Nie panikuj, jeśli dane pomiarowe odbiegają od przyjętej normy. Przede wszystkim można to wytłumaczyć indywidualnymi cechami i genetyką. Zaleca się powtórzenie pomiarów po kilku miesiącach, w tym czasie parametry mogą ulec zmianie, ponieważ każdy organizm rozwija się według własnych standardów. Podobną procedurę przeprowadza się w obecności męskiego rodzica. Tak więc w wieku 14 lat nastolatek ma rozwinięty układ rozrodczy, choć ostatecznie dojrzewanie nastąpi w wieku 17-18 lat. Rodzice powinni być uważni i uważni na rozwój dziecka, nie zaniedbując wizyt u lekarza. Rodzice czasem zastanawiają się, od kiedy dziecko może samo zostać w domu. Wielu z nich twierdzi, że wszystko zależy od tego, jak bardzo jest dojrzałe i przede wszystkim co na ten temat mówi prawo? Niestety, o konkretną odpowiedź bardzo trudno. Kodeks wykroczeń jako granicę wskazuje 7. rok mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany - tak brzmi art. 106 ustawy z dnia 20 maja 1971 informacje przynosi prawo administracyjne i ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych Wielu rodziców zastanawia się, od jakiego wieku dziecko może zostać samo w domu zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Bardzo trudno odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie. Kluczowe są nie tylko kwestie prawne, ale i dojrzałość kiedy dziecko może zostać samo w domu, jest indywidualną decyzją rodziców, pod warunkiem, że nie stanowi nadużycia wobec prawa i nie stwarza dla dziecka niebezpieczeństwa. Warto przed podjęciem decyzji obserwować dziecko, jego zachowania, a także porozmawiać z nim i przygotować do ewentualnego pozostania samemu w lat musi mieć dziecko, żeby zostać samo w domu? Stan prawnyCzy to, od jakiego wieku można zostawić dziecko samo w domu, jest uregulowane w polskim prawie? Nie ma konkretnego zapisu pozwalającego rodzicom na zostawienie pociech samych w domu, gdy ukończą określony rok życia. Warto jednak zaznaczyć, że zapis w art. 106 Kodeksu wykroczeń nie zaleca pozostawiania bez opieki dzieci w wieku do lat 7: „Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać, lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany”. Tak małe dziecko uważane jest za niezdolne do rozpoznania niebezpieczeństwa i samodzielnego uchronienia się przed nim. Przewiduje on także karę grzywny lub nagany dla osoby, która pozostawi dziecko młodsze niż 7 lat w sytuacji, w której istnieje możliwość wzniecenia przez nie pożaru. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym „dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską” (art. 92.), a „władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka z poszanowaniem jego godności i praw” (art. 95. § 1.). Wynikać może z tego, że do ukończenia 18. roku życia powinno ono przebywać pod opieką rodziców bądź opiekunów. Warto również zaznaczyć, że rodzice ponoszą konsekwencje czynów swojego małoletniego dziecka w wieku 13–18 lat, jeśli naruszy ono zasady Kodeksu cywilnego. Dla rodzica równie ważna, jak kwestia tego, kiedy można zostawić dziecko samo w domu, powinna być również świadomość ponoszonego ryzyka w przypadku pozostawiania małoletniego w każdym kiedy dziecko może zostać samo w domu? Opinia psychologaPsychologowie co do jednego są zgodni – nie ma konkretnego, książkowego wieku, kiedy dziecko może samo zostać w domu. Całkiem logiczne jest, że niemowlęta i maluchy muszą pozostawać pod stałą opieką. Co jednak w przypadku dzieci w wieku szkolnym? Rodzic powinien zaufać swojemu rozsądkowi. Warto ocenić nie tylko samodzielność dziecka, jego odpowiedzialność i dojrzałość, lecz także charakter i zaufanie. Należy wziąć pod uwagę bezpieczeństwo okolicy zamieszkania, obecność w pobliżu innych dorosłych skorych do pomocy oraz czas, przez jaki dziecko pozostanie samo. Ważne jest, aby dziecko wyraziło chęć i zgodę na pozostanie samemu w domu. Uznaje się, że pierwsze próby pozostania samego dziecka w domu w ciągu dnia można podjąć, gdy ukończy ono 10 lat, nie jest to jednak regułą. Organizacja National Society for the Prevention of Cruelty to Children (brytyjskie Krajowe Towarzystwo Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci) uważa, że powinno się to stać po ukończeniu przez dziecko 13. roku życia. Inaczej wygląda kwestia tego, od ilu lat dziecko może zostać samo w domu na noc. Tutaj niezalecane jest pozostawianie nawet 16-latka, który na pozór jest dojrzały i zdolny do poradzenia sobie z potencjalnymi samo w domu – jak je do tego przygotować?To, w jakim wieku dziecko może samo zostać w domu, jest indywidualną decyzją każdego rodzica. Każdą z pociech trzeba jednak odpowiednio przygotować na to wydarzenie. Należy wyjaśnić dokąd i na jak długo rodzic wychodzi oraz z kim i jak może ona skontaktować się w razie potrzeby. Ważne jest wpojenie zasad takich jak: nieotwieranie drzwi wejściowych, nieotwieranie okien, niewłączanie kuchenki, niewychodzenie z domu, a także nieużywanie środków chemicznych. Trzeba z maluchem porozmawiać, wyjaśniać mu potencjalne zagrożenia oraz możliwości ich uniknięcia. Niech zadziała wyobraźnia – powinno się wyjaśnić dziecku, jak należy zachować się także w nietypowych sytuacjach, np. gdy poczuje zapach dymu lub jeśli będzie burza. Przed wyjściem z domu warto przygotować przekąski, by nie musiało korzystać z ostrych narzędzi czy kuchenki. Powinno mieć ono także listę zadań lub rozrywek na czas samotnego pobytu w domu (np. czytanie książki, oglądanie filmu czy odrabianie lekcji), aby z nudów nie wymyśliło sobie samodzielnie bardziej niebezpiecznych dłuższym zostawieniem dziecka samego w domu warto przeprowadzić krótki test i udać się na chwilę np. do osiedlowego sklepiku lub także: Autor: Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: AE Pictures Inc./Getty Images Justyna zastanawia się, kiedy przyjdzie czas na coś więcej. Liczy na radę bardziej doświadczonych dziewczyn. Dziewczyny! Pewnie jestem trochę młodsza od niektórych z Was, ale dlatego liczę na pomoc bardziej doświadczonych. Nie będę udawać, że wszystko już wiem i jestem strasznie dorosła. Chyba przestałam być dzieckiem, ale czasami tak się właśnie czuję. Pierwszy raz w życiu mam chłopaka, który mnie poprosił o chodzenie i mi na nim zależy, tylko że nie umiem się zachować. Nigdy kogoś takiego nie miałam, a w opowieści koleżanek raczej nie wierzę. Gdybym brała na serio wszystko to, co one wygadują o swoich związkach, to bym go musiała zaraz rzucić. Nie na wszystko jestem gotowa, a nie chcę też robić z siebie pośmiewiska. Najlepiej byłoby się zapytać którejś z nich, ale nawet nie zaczynam tematu. Od razu by mnie wyśmiały, że jestem taka dziecinna i naiwna. Nie wiem nic o życiu i tylko się ośmieszam. No bo wiadomo – one wszystkie miały już po kilku chłopaków i są takie dorosłe... Chciałabym, żebyście chociaż Wy mnie nie wyśmiały. Jak nie chcecie pomóc, to nie odpowiadajcie. Mam dopiero 16 lat i nie wszystko w związkach jest dla mnie takie proste... Czy musimy się codziennie widywać? Wiem, że to może głupio brzmieć. Ja go naprawdę lubię. O miłości jeszcze nie mówię, bo na to potrzebuję czasu. Dobrze się z nim czuję, on jest zabawny, zabiera mnie w różne miejsca, ale czasami mi się wydaje, że chciałby mnie mieć obok siebie cały czas. Jak mówię, że danego dnia nie mogę się spotkać, to się obraża. Widzicie, że jesteśmy młodzi i to nie jest jeszcze tak poważne. Czy mimo to, on ma prawo tego ode mnie chcieć? Koleżanki pewnie się widują codziennie, ale ja czasami bym chciała odpocząć i zająć się czymś innym. Jak tak będę z nim łazić, zamiast się uczyć, to się pogorszę w nauce. Jak się jest parą, to już nie może być dnia bez siebie? Kiedy powinnam się zgodzić na coś więcej? Jeszcze prawdziwego pocałunku nie było, a ja mówię o seksie, ale przecież pary to robią. Gdybym słuchała niektórych koleżanek, to już dawno powinnam z nim pójść do łóżka. One twierdzą, że jak sama go nie zachęcę, to on mnie zostawi. Żaden chłopak nie chce być ze sztywniarą. Ja bym wolała pokazać, że jestem mądrzejsza od nich. Mam do siebie szacunek i do niego też, więc nie mam zamiaru się spieszyć. Ale kiedy Waszym zdaniem to się może stać i jaki byłby najlepszy moment? Po jakim czasie, kiedy jesteśmy razem? Albo w jakim wieku? Tylko tak na poważnie... Czy rodzice powinni go już teraz poznać? Pisałam, że jesteśmy razem od ok. 2 miesięcy. To nie jest długo i przecież nie mogę wiedzieć, co z tego będzie. Połowę tego czasu widywaliśmy się głównie w szkole. Moi rodzice jeszcze nie wiedzą, że mam jakąś sympatię. Nie wiem dlaczego, może ja się wstydzę? Jak gdzieś wychodzę, to zawsze mówię, że z koleżankami. Pewnie im niedługo wreszcie o nim powiem. Wiem czego mogę się spodziewać – zaraz będzie rozmowa o tym, że nauka najważniejsza i żebym nie zrobiła jakiejś głupoty. Na pewno będą chcieli, żebym go zaprosiła do naszego domu, bo woleliby wiedzieć, z kim się zadaję. Czy to nie jest za wcześnie? W takim wieku w ogóle trzeba to robić? Czy on się nie przestraszy? Czy miłość sama przyjdzie? On mi się podoba, lubię go bardzo, chętnie spędzam z nim czas i nawet czuję się dumna, kiedy mówię znajomym, że mam chłopaka. Ale to raczej nie jest miłość. Nigdy nikogo poza rodziną nie kochałam i nie wiem, jak to działa. Niektórzy starsi mówią o miłości od pierwszego wejrzenia. Mnie się to nie zdarzyło i czy to oznacza, że nic z tego nie będzie? Powiedzcie mi, jak było u Was. Czy to możliwe, że dopiero z czasem tak naprawdę się zakocham? Mnie się nie wydaje, że już teraz mogłabym wyznawać miłość. Nie znamy się aż tak dobrze, on jeszcze się jakoś nie wykazał i nie pokazał, że bardzo mu zależy. Bez tego to raczej trudno mówić o jakimś ogromnym uczuciu. Proszę o Wasze rady. Mam nadzieję, że nie będą złośliwe. Justyna Kiedy dać się pocałować? To jest naprawdę mój pierwszy chłopak, którego tak nazywam. Kiedyś byli jacyś koledzy, ale wiadomo, że to było takie dziecinne. Nigdy się z żadnym nie całowałam. Tylko raz w policzek, jak dostałam od niego prezent. Mnie chodzi o taki prawdziwy pocałunek chłopaka z dziewczyną. Trochę już razem jesteśmy i wydaje mi się, że on chce. Kilka razy mi się wydawało, że prawie próbuje, ale jeszcze się nie odważył. Co mam zrobić, jeśli nagle to zrobi? Jesteśmy parą od ok. 2 miesięcy i on jest ode mnie o rok starszy. Możliwe, że już się z kimś całował. Zrobić to, jeśli spróbuje? Czy czekać ileś czasu? Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia

czy w wieku 14 lat można mieć chłopaka